Als de schaduw van de tralies weerkaatsen op de wand,
en het maanlicht door de duisternis brand.
Lig ik in bed stil en alleen,
en niemand weet waarom ik weet.
Waarom moest men mijn straf verlengen,
en ik de nacht alleen doorbrengen.
Naar jou schrijven,tekenen en gedichten maken,
geeft me een gevoel,dat we dichter bij elkander geraken.
Ik heb van ook een kleur portret,
boven het kastje naast mijn bed.
En voor ik me weer ik mijn dromen zwier,
druk ik zacht een kusje op je glimlach van papier.
Hoelang zal ik jou zo nog moeten missen
Ramon Jacobs of againsthomeless
© Copyright 2007 - 2024
Merknamen en domeinnamen eigendom van Internet Ventures Ltd - website via licentie in beheer door Volo Media Ltd