Gedichten

Als ik straks ga (liedversie)

Wees niet boos mijn lief
Als ik straks ga ben je nog
In mij
Kwijnt het beeld van je bleek
Gelaat in schaduwen
Van tederheid

Wees niet boos mijn lief
Omdraaien en zwaaien
Zal ik niet
Als ik straks van je ga, beetje voor
Beetje tuimel je weg uit mij

Woorden zijn dan dood
Mijn stem in een mist vergruist
Er zijn nog
Gedachten aan onze stiltes
In de heiwind naast elkaar

Wees niet boos mijn lief
Als ik straks ga ben je nog
In mij
Kwijnt het beeld van je bleek
Gelaat in schaduwen
Van tederheid

De geur van bloemen in je hals
Van nectar, vond ik je mond
In een duizelende
Reis met jou
Als een dagpauwtje naar de zon

Brug:

Rouw niet om wat gewis wegglipte
Uit de diepte van onze hoop
Ook een vlinder is gelijk onze liefde
Alleen sterft zij al na een jaar

Wees niet boos mijn lief
Als ik straks ga ben je nog
In mij
Kwijnt het beeld van je bleek
Gelaat in schaduwen
Van tederheid