Gedichten

Mijn stemmingsbarometer zwenkt op en neer.
Zoals er de "echte" hangt, bij de voordeur meer.
Soms is er een stevige storm op tilt, verlopen
mijn contacten navenant 'wild'.
Is er sneeuw op komst, verstil ik wat meer,
word er veel zachter, voel, iets doet me zéér.
Bij zonnig weer straal ik blij als het symbooltje
zon. Geen mens die zoiets verzinnen kon!
Ja, ik word beïnvloed door het weer; steeds
maar wisselend, keer op keer.
Regen brengt zegen, dit gaat heel vaak óp,
ontvang ik gelaten nattigheid op mijn kop.
Kou kan me niet deren, 'k word er rústig van.
Laat maar fijn komen, ik dróóm ervan!