Een gedicht plaatsen?
Home

Chez Marcel

lege tafels, dito stoelen
geen mens dan af en toe
een enkeling, de mond gesnoerd

aan het raam, Marcel
de ogen dof, de schouders moe
droomt weg naar gisteren

de lachende lui, in vrolijk gelag
de glinster van het bestek
de zon in elk glas

en boven het rumoer
"een Picon Vin Blanc, Marcel
en een portie knabbeltjes!"

Ingezonden door Sylvain - Veine Peeters

Beoordeel dit gedicht

Er is nog niet gestemd.

Tags

© Copyright 2007 - 2024

Merknamen en domeinnamen eigendom van Internet Ventures Ltd - website via licentie in beheer door Volo Media Ltd