Gedichten

Ik zie hem, hij ziet mij.
Verder kijk iedereen hem voorbij.
Hij lijkt wel een illusie, zo soepel is hij.

Hij is mijn vriend, maar voelt als een tweelingbroer.
Hij is slim en lief, en hij doet niet stoer.
We hebben nooit een woord gewisseld, laat staan een gesprek gehad
Maar aan zijn donkere blik weet ik meer dan zat

Dat ogenblik, moment, fragment, fractie
Ik ben de enige, niemand ziet wat ik zie.
Ontluikend dichtbij de schijnende zon,
Zo is alles hoe het begon.

Ik weet het nog, die eerste keer
Ik zag een zwevende jongen, hij sloeg zijn ogen neer.
Zijn donkere haar glansde me tegemoet,
Maar zijn zwarte grote ogen maakten alles goed.