Een gedicht plaatsen?
Home

De pukkel.

Geen weg naar onder
geen weg terug
en geen gedonder
met die pukkel op m,n rug.
Ook geen weg naar boven
er is nog geen eens een trap
je moet het maar geloven
want je er toch niks aan gehad.
Ben toen maar recht door gelopen
en liep dan met een boog
met die pukkel op m,n rug
heen en weer terug.
Ben nu thuis en zit in een stoel
koppie koffie er bij
en weet je wat ik voel
geen pukkel meer en ben opnieuw geboren
Heb hem zeker verloren.

Ingezonden door Henk Frings

Beoordeel dit gedicht

Er is 1 keer gestemd.

Tags

© Copyright 2007 - 2025

Merknamen en domeinnamen eigendom van Internet Ventures Ltd - website via licentie in beheer door Volo Media Ltd