Een gedicht plaatsen?
Home

Een vinkje

Een vinkje zet zich neer voor mijn raam,
fluit het do re mi en kijkt mij aan.
Alsof het tot mij wilt spreken,
en het raam wilt openbreken.
Eens zat ik ook in een kooi met draad,
leefde op water en zaad.
Zat een hele dag op een stok,
totdat mijn vanger het deurtje open trok.
Ik waagde het om in een boom te vliegen,
en zit gelukkig op een tak te wiegen.
Ach.mens ik weet wat U is geschied,
ondanks wat die vrijheid U bied.
Ben wel geen mens,maar weet het wel,
het is voor jou een ware hel.

Ingezonden door Ramon Jacobs

Beoordeel dit gedicht

Er is 2 keer gestemd.

Tags

© Copyright 2007 - 2024

Merknamen en domeinnamen eigendom van Internet Ventures Ltd - website via licentie in beheer door Volo Media Ltd