Gedichten

Dat je toch zó van een plekje kunt houden...
Ik heb er op inspiratie leren vertrouwen
pál aan het raam aan mijn eettafel dan.
Een heerlijk uitzicht vervolmaakt het naar
't kan.
Een plantje of iets is er neergezet; zo ook
mijn kóffie, meest graag vérs, al naar gelang
m'n pet.

Ménsen zie ik daarbij gaan, fietsend, lopend
al langs mijn raam.
Auto's en of een bus passeren er de revue.
Ik geniet er meestal van, zoals dus ook nú!

Het is één van de geneugten uit mijn bestaan.
Waarderen kan ik het steeds meer gaan.
Ja, ik voel me rijk gezegend met dit stukje
gebied. Géén twijfel daarover: ik geníet!