Het Vissersvrouwtje
gespannen haar witkante mutsje
het hoofdijzer houdt alles bijeen
zo ook haar gevoel denk ik
de uitgebloeide paardenbloemen zwaaien naar de overzijde
waar zijn ze tussen al t wilde blauw
de zee kust het strand en laat glimmende schelpjes achter
ze geeft en ze neemt
zei haar moedertje lief altijd
steeds meer haren ontsnappen uit haar vlecht en de volgende dag staat ze er opnieuw
dag na dag
sterk en woodeloos
ik ken haar niet bij naam
ik groet haar beleefd
ze negeert me
maar ik weet dat ze me hoort
© Copyright 2007 - 2024
Merknamen en domeinnamen eigendom van Internet Ventures Ltd - website via licentie in beheer door Volo Media Ltd