Gedichten

Met veel gekreun en gesteun werp ik me op
mijn vieze, vette pan.
Die had ik er nodig bij het bereiden van
'n vérse maaltijd. Kréég ik me toch spijt dat ik
niet beter heb opgelet: wat je noemt vétter
dan vet!

Dat ik zelfs maar poëzie ontdekken kan in
zo'n smerig kookstel óók nog dan...
Ik voel me nu nét de juffrouw van de reclame:
in een vloek en zucht weer hélder kon zij
beamen!

Dat zich dit smerige zo moeilijk verwijderen
laat. Ik doe er nu écht een heel goede daad.
Ik poets en boen dat het een lieve lust is;
nou ja, wat heet, als je een belangrijke hoek
mist.

Maar het moet wel gezegd: allengs vorder ik
in dit gevecht.
Ik lijk het dus te wínnen dan, 't schoonmaken
van die héle rattaplan!