Een gedicht plaatsen?
Home

leven doet hopen

zie ik de paden en wegen begrauwd,
met stervende bladeren afscheid bedauwd,
rondom de bomen ,de vallende mist,
en de zonlicht gezonken in schaduw gewist,

dan wegen de vrachten ,van zorgen vol zwaar,
verlies ik mijn hope ,en krachten zo naar,
toch weet ik te zeggen , op zekere dag,
gaan wolken weer stralen , de maan met een lach

komen er deuren ,in het dichtste kasteel,
ja kleurige hoofden , aan de toekomstige steel
waar het afscheid begraven lag ,in stervende glim,
nu stijgen er vleugels ,naar de horizons kim.

Ingezonden door Johan van klinken

Beoordeel dit gedicht

Er is nog niet gestemd.

Tags

© Copyright 2007 - 2024

Merknamen en domeinnamen eigendom van Internet Ventures Ltd - website via licentie in beheer door Volo Media Ltd