Gedichten

Mijn Ambertje,zo teer en nog zo broos
Nog altijd,en steeds zo boos
Is het door mij dat je verkoos
Zo een rare jongen te verkiezen,tegen alles in,ons allen te verliezen
Is het dat dat je werkelijk wou?
Of kan je niet zeggen:ik hou van jou
Mama,ik zie jou graag,of ben ik wat traag...
Te begrijpen wat jij voelt,wat er eigenlijk in jouw hartje broeit
Jij kleine,jij onvervalste tiener
Onhandelbare punker,rokende wieter
Anarchistische koningin,met je stevige wil
Tegen alles in,tegen vlees
Zonder vrees,de wijde wereld in]Groot kind met jouw klein hartje,maar dat wil je niet weten want wat dacht je!
Hoe jij ook woelt,ik weet hoe jij je voelt
Ik ben je mama toch....
t Was ik die voor jou vocht,die jou koesterde,die jou geen moment uit t oog verloor
t Is ik Amber,die jou boven al verkoos
Door mij ben je nu geworden die je bent,
t Ben ik Amber,die jou altijd heeft verwend
Is het dat dat ik misschien teveel heb gedaan?
Is dat de nagel die je nu werpt op mijn bestaan?
t Was ik Amber,die jou naar de muziekschool stuurde
t Was ik die jou dag en nacht begluurde
Of je nog wel ademde,of je lipjes niet blauw waren,
Of je nog wel leefde,of niet beefde...
Als iedereen maar lachtte en vriendelijk waren
En dat ben je nu zelf niet meer,dat doet mij enorm veel zeer
Wordt het nog ooit zoals weleer?