Gedichten

Eéns heeft ook mijn pa gewerkt bij dat grote
chemieconcern aan de Moerdijk.
En wat later blijkt een ontploffing tóen goed
afgelopen. Wij bleven niet van bericht verstoken.
Bij diezelfde firma nog eerder een explosie toen,
we vonden op straat menige schoen!!
Die was door de kracht van de knal uit een winkel
geslagen. Je kon ons van ángst bijna wégdragen.
Na úren pas belde onze man en pa ons op:
met hem was gelukkig alles top!
Het was een grote dreiging die vrijwel altijd boven je hoofd hing, maar je leerde ermee
omgaan toen pa met de job aanving.

Mijn vader's adem was heel vaak niet oké,
bracht naar huis een stinkende uienlucht mee.
Later in zijn leven kreeg hij poly- neuro-
pathie, mogelijk invloed van het werk zoals ik
dat nu zie.
Te bewijzen viel dat echter niet, geen schade-
vergoeding tot zijn verdriet.

Pa heeft wél de eindstreep gehaald. Vervroegd
pensioen -zoals iedereen- , voldoende premie
betaald.
Uiteindelijk redelijk oud geworden, maar die
chemie-bedrijven.....
nooit vergeten zorgen erom, verworden
tot opluchting daarna.
Eindelijk vrije tijd voor pa in betrekkelijke
harmonie, nu dit bedrijf had geen invloed
niet. 40 Jaar is een lange tijd als je tegen zulke
gevaren strijdt!