Gedichten

Onder de boom

tussen een handvol dunne zonnescherven
heeft zomer zich moeizaam overgegeven
vage geur van herfst en vergankelijkheid
aan de moede wind zich vastgehecht
zomer door de herfst verdreven
niets kan hier mijn gevoel
bederven
bruine, gele blaren warrelen in het gras
bomen roesten in het vage zonnelicht
fluitende wind gekraak van takken
dwarrelbladeren weven
bronskleurige tapijten
onverbiddelijk gericht
zomer voor het
najaar zwicht

bomen in het laantjes gerangschikt in een rij
weerszijden van het pad lange takken hoog
in de wit gewolkte blauwe lucht
klapwiekende dansers ganzen
in vogelvlucht

geritsel van het bladerdek wuivend geruis van het riet
geknakte rietstengels langs de modderige sloot
eenden kwakend, een reiger stil
de ekster weet wel wat ie wil
geflierefluit van jewelste
vrolijke drukke lijster
bezig in een struik
hier zit ik even
dit moment
geniet

heb me nog niet van de onrust bevrijd
dat is een gegeven, dat kost nu tijd
nog geen antwoord, dat ik vind
dat mij bevrijden zou
zo ik t vertellen kon

zie ik de hemel door het wemelend lover
verbleken tot een zuivere helderheid
voel een fijne frisse wind
door het oevergras
schijnt de zon