Een gedicht plaatsen?
Home

Onder de waaier

‘Ik ben Brahmaan’, zei de Haagse dichter en mistte zijn meid.

Terwijl de kaki rode kolonialen
in hun bad van okselzweet
languit lagen te onderdrukken
trok de shudra met langzame halen
aan het touw dat daarvoor hing.

Terwijl de kort gebroekte heren
dachten dat dat hun tijd zou duren
liep een dunne man te mompelen
langs de wegen naar het strand
om droog zonnezweet te gaan garen

in zijn zelf gesponnen draden
en met een hele lange stok.

Ingezonden door Guido van Geel

Beoordeel dit gedicht

Er is nog niet gestemd.

Tags

© Copyright 2007 - 2024

Merknamen en domeinnamen eigendom van Internet Ventures Ltd - website via licentie in beheer door Volo Media Ltd