Een gedicht plaatsen?
Home

Ouderwets snoepwinkeltje

Vlakbij mijn oude lagere school was het
snoepwinkeltje dat zich vrijwel verschool
in een hoekje van een nabij gelegen straat.
Ik weet niet eens of die nog wel bestaat.....

Het bejaarde echtpaar dat er stond paste er
wonderwel in.
Zíj met knot en antieke bril, die zakte van
haar neus. En híj? Ja heus, met van dat spier-
witte haar en ook een snor die was daar.

Ik kocht mezelf meestentijds drop: 2 stuks
voor 2 1/2 cent of anders wel laurierdrop.
Die laatste was dúúrder, maar je deed er
langer mee; of je sabbelde aan duimdrop,
uiterst tevreê.

Het geld ervoor kreeg ik als zakcentje van
mijn pa, een deel daarvan bewaard in een la.
Ik mocht het niet gehéél versnoepen, maar
kocht niettemin ook stiekem koeken.

Nee, ik voelde me niet tekort gedaan.
Het was zoals het was en ook andere kinderen
is vergaan.

Toen ik mijn school verlaten had, kwam ik er
nooit weer.
De eigenaars -inmiddels zeer oud- leefden
mogelijk toen niet meer.
Het is een typisch verschijnsel uit een voorgoed
voorbije tijd.
Je stond er toen niet zo bij stil dat je het ééns
zou raken kwijt.....

Ingezonden door Dakoyria

Beoordeel dit gedicht

Er is nog niet gestemd.

Tags

© Copyright 2007 - 2024

Merknamen en domeinnamen eigendom van Internet Ventures Ltd - website via licentie in beheer door Volo Media Ltd