Een gedicht plaatsen?
Home

Popjes lachen door mijn toedoen

Het is nogal een wanorde, als ik mijn
geliefde popjes zie Naar het lijkt zomaar
nonchalant neergesmeten...
Als ik het later beter bezie, lijken zij
compleet omgerold te zijn van de lach!

Een enkeling ligt werkelijk dubbel...
Wat een aller dwaaste vertoning en ook
ik zie er de humor van in Hoogst waar-
schijnlijk dan ikzelf die hen zo neer
gooide Misschien?

Even gaf het wat vrolijkheid in een
meestal te ernstige sfeer
Te strakke ernst is plotseling verdwenen,
heelheid gaf het weer zo graag gewenst
in meer rust, steeds dan meer.

Ingezonden door Dakoyria

Beoordeel dit gedicht

Er is nog niet gestemd.

Tags

© Copyright 2007 - 2024

Merknamen en domeinnamen eigendom van Internet Ventures Ltd - website via licentie in beheer door Volo Media Ltd