Gedichten

Nadat wij de dagen verspilden
waarop wij ons aan elkaars vragen vertilden
hebben wij –heel benauwd-
maar een hekje gebouwd
om het Hooglied dat langzaam verstilde.

Wij schonken de wijn uit een gouden karaf
waar beloftes de glazen verluchtten
vervuld van de droom die de avond niet zag
omdat zij verdronk in de waan van de dag
en in tranen het hart weer ontvluchtte.

Nadat àl was gezegd
werd ons hemels gerecht
niet langer op waarde gewogen
de hartstocht werd ondergestoven
door het woord dat de liefde beslecht.

Wij wilden niet horen
van koren en kaf
de straf ons beschoren
begon reeds bij af
na de bel
voor het spel
dat wij samen verloren.