Gedichten

Schorpioenen

Stille wateren
Diepe gronden.
Zijn introvert
Likken hun eigen wonden.
Zijn vaak alleen
Maar zijn dat liever niet.
Blijven wachten
In de hoop dat jij hen ziet.
Twijfelen veel
En zijn vaak op zoek.
Naar pagina's om te vullen
Een ongeschreven boek.
Verbergen hun emoties
Zijn mysterieus.
Kiezen niet zelf
Laten aan een ander de keus.
Gaan voor het extreme
En slaan daar vaak in door.
Vrienden op een hand te tellen
Maar die paar, daar strijden ze voor.
Sommigen van hun,
Kruipen nooit uit hun schulp.
Staan voor je klaar,
Als je ze vraagt om hulp.
Koesteren momenten,
En voelen intens.
Zijn gevoelig, sensitief
En dat maakt ze tot mens.
Denken na voor ze zeggen
En soms ook te veel.
Gaan vaak mee met anderen
Maar hebben toch een eigen wil.
Dit is hoe ik het zie,
Misschien zal jij het anders beleven.
Maar dit is dan ook
Door een schorpioen geschreven...