Ze weet niet meer
wanneer dagen verdwenen
slechts uren verschenen
verpakt als de nacht
vermoeid en verlamd
maar toch snelt ze voort
langs ogen die vrezen
en leven in ademnood snakt
veel te vaak is verlies
als een dovende kaars
als een zucht
die eenzaam vergaat
nog één keer het laken verleggen
voordat ze de kamer verlaat
© Copyright 2007 - 2024
Merknamen en domeinnamen eigendom van Internet Ventures Ltd - website via licentie in beheer door Volo Media Ltd