Een gedicht plaatsen?
Home

Angst

Ook al lach ik,
Het is maar een blik.
Niemand mag mijn tranen zien,
Dan gaat men vragen stellen misschien.
Niemand weet hoe ik mezelf haat,
Daarom zeg ik maar dat het goed gaat.
Ik voel me rot en triest van binnen,
Die eeuwige strijd moet ik overwinnen.
Maar het voelt of ik niet verder kom en stil blijf staan,
Kon ik al mijn verdriet, pijn en angsten maar laten gaan!
Simone

Ingezonden door Simone Borgonjen

Beoordeel dit gedicht

Er is 2 keer gestemd.

Tags

© Copyright 2007 - 2024

Merknamen en domeinnamen eigendom van Internet Ventures Ltd - website via licentie in beheer door Volo Media Ltd