Gedichten

Vanavond weer zoÂ’n avond vol met angst
Morgen en overmorgen vast wéér zo een

Ik heb angst, omdat alles om mij heen donker is
De jaren gaan snel voorbij en steeds grijp ik weer mis

Ik ben nog jong maar voel me al zo oud
Was er maar iemand in de buurt, die om mij geeft en die van mij houdt

Ik heb gefaald in het leven en heb ook nooit een jeugd gekend
En heb de kracht niet om te vechtenÂ…ook niet tot het bittere end

Oh God, heb ik niet genoeg geboet
En wie is het toch die telkens gooit met roet

Zovele gedachten gaan er door mij heen
Ik ben door vele verstoten en voel me steeds alleen

Ik zoek naar beelden waarin ik houvast vind
Niemand, die mij ziet huilen als een kind

Mijn God, geef mij vrijheid
Ik verlang zo naar die tijd!

Wie kent ze niet, de momenten van lachen en huilen
Maar waarom die tegenstrijdigheid

Mijn hele leven voelt als een straf
En hoe kom ik ooit van dit leven af

Het lijden wordt met de jaren steeds meerÂ…
Door die angst, red ik het niet meer