Gedichten

Gevangen in mezelf,
Gevangen in mijn lijf.
Soms verkrampt of helemaal stijf,
De angst en paniek nemen me dan compleet in beslag,
En voel en zie alles weer wat ik vroeger zag.
Als kind meerdere malen misbruikt meerdere malen,
Dat lees je toch alleen in andermans verhalen.
Nee het is echt gebeurd,
En van binnen ben in compleet verscheurd.
Er mee leren leven,
Ik zou niet weten hoe,
Het is voor mij nog altijd een soort van taboe.
De angst, de , het verdriet blijven,
Ik probeer het van me af te schrijven.
Maar wat ik wel weet is dat als je als kind zo beschadigd bent,
Jezelf niet meer kent.
Ik ben al jaren op zoek naar mijn ware ik,
Maar het enige wat er gebeurd is enorme schrik.
De angst voor mijn lijf die niet meer van mij voelt of is,
En het plezier in het leven wat ik mis.
Elke dag denk ik weer een dag die ik moet overleven,
Ik zou zo graag weer echt leven.
Maar juist dat maakt me bang,
En dit duurt nu al 35 jaar lang!
Simone