Een gedicht plaatsen?
Home

Hemellicht

Alsof het me bijt van binnen,
me niet wil laten gaan.
Me wil laten blijven tot het einde,
laten vallen maar toch weer verder gaan.
Opgestaan en gaan lopen,
een pad zonder licht.
Toch elkaars vertrouwen,
handen vast, kijkend naar het hemellicht.
duizend sterren aan de hemel,
verward en verstoord.
Door het bloed vergoten en door de mensen verricht,
zo op de wereld zonder enig hemellicht.

Ingezonden door Melan van der Hout

Beoordeel dit gedicht

Er is 1 keer gestemd.

Tags

© Copyright 2007 - 2024

Merknamen en domeinnamen eigendom van Internet Ventures Ltd - website via licentie in beheer door Volo Media Ltd