Gedichten

Op een dag maakte ik een lange wandeling naar een onbekende bestemming

Mijn moeder en zus gingen mee maar raakte ze kwijt als een overdonderende golf uit de zee

Daarmee nam de sfeer een plotselinge wending naar ongewilde vervreemding

Voelde heimwee naar een ongrijpbaar droomland. Een vaag voertuig nam me plots mee

Even vlogen mijn moeder en zus stralend voorbij maar ze keken niet meer blij

Aan boord werd omgeroepen dat we naar Stockholm gingen, voor zover ik het goed had gehoord

Voelde me tussen aantrekkelijke passagiers vrij, sommigen knipoogden naar me, zij aan zij

Opgelucht omhelsde ik ene sexy Miss Crawford, maar toen maakte ze duidelijk dat ik haar had verstoord

Zakte toen maar vlug in mijn stoel en dacht 'Ik heb alle meest vreemde verrassingen nu wel achter de rug!'

Vage, wonderschone muziek galmde door Stockholm dat me leidde naar een dansclub met een zeldzaam zwoele kliek

Mijn zus was plots blij verrast terug maar zei dat ze moest rennen voor haar vliegtuig, ze snelde over de brug

Dacht 'Word ze ziek?', trilde van ongeloof, moest me vol zenuwen in een dans losschudden, "so to Stockholm speak"

Was bijna platzak, moest zeven dansgangen stiekem doorkruipen en ging pas na drie kwartier uit mijn dak

Er werd harder dan ooit naar me gejoeld dankzij mijn gekke dans, maar iemand zei dat het niet zo was bedoeld

Mijn riem raakte te strak zodat ik die losrukte wat toen plots brak, mijn hele broek zakte af, voelde me zo zwak

De menigte deinsde terug, de bewaker had gevoeld of ik drugs bij had, mijn enthousiasme raakte totaal onderkoeld

Zonder dans had ik geen kans als volslagen vreemde in een vertrouwd land. Maar in de goot voelde ik plots sjans

Mijn ogen glinsterden van onvermogen toen een dakloze jongedame me in een verlaten gebouw lief liet drogen

Het gebouw had duizend deuren waardoor wij als in een krans verscholen zaten, raakten van elkaar in trance

Maar de tijd zal het leren of liefde had gelogen want als bedrogen zwerfster was zij wanhopig op zoek naar enig vermogen