Een gedicht plaatsen?
Home

Niet zonder angst

Zóveel zit er eindelijk mee.
Voordien had ik geen idee
hoe mensen te leren kennen;
mezelf nooit tot ouwe zeur
willen bestemmen!
Helaas: zonder angst blijf ik
níet. Ik voel het in al mijn
vezels. Wat een narigheid die
je weer ziet.
Afleiding is het enige dat vaak
werkt. Ik doe er mijn best,
nog steeds niet afdoende aan-
gesterkt.
Misschien moet ik er niet meer
naar streven. Het hoort bij mij,
dit snelle beven.
Vandaag maar van de zon
genieten. Ik wil er éven niet van
kleur verschieten...

Ingezonden door Dakoyria

Beoordeel dit gedicht

Er is 2 keer gestemd.

Tags

© Copyright 2007 - 2024

Merknamen en domeinnamen eigendom van Internet Ventures Ltd - website via licentie in beheer door Volo Media Ltd