Je gezicht in de plooi, wakkere blik
het masker past al jaren
hoewel je bijna stikt.
Vooral niet anders nu.
Je zoekt ogen die
niet langs je staren,
oplichten bij het zien
van jouw gezicht.
Niet wegkijken, kin omhoog,
de droefenis die
als een muffe, zware kom vol
troebel water stinkt,
houd je binnen.
Weeg je woorden,
je zinnen waterpas,
zodat het water niet
over de rand klotst als
bij dat aquarium dat te zwaar
voor mama was.
© Copyright 2007 - 2024
Merknamen en domeinnamen eigendom van Internet Ventures Ltd - website via licentie in beheer door Volo Media Ltd