Gedichten

We komen op een doordeweekse dag.
Het water staat ons, HEER, tot aan de lippen.
De schepping zucht onder ons wangedrag.
De heerschappij dreigt aan ons te ontglippen.
Watersnood hier en grote droogte daar,
hier smeltend ijs, daar groeiende woestijnen.
Wat, HEER, is wijs? Moeten boeren verdwijnen?
Wij bidden om uw zegen voor dit jaar.

We komen op een doordeweekse dag
als kleine kinderen met lege handen.
We knielen aan uw voeten vol ontzag.
Ons leven dreigt in dorheid te verzanden.
Eenzaamheid hier en lusteloosheid daar,
hier psychisch leed en daar ondraaglijk lijden.
Wat, HEER, is wijs, zo aan het eind der tijden?
Zonder te klagen vragen valt ons zwaar.

We komen op een doordeweekse dag.
We zijn van slag door alles wat wij hoorden.
We stamelen. Uw Geest alleen vermag
onze onzekerheden te verwoorden.
Machteloos hier, als blinden tastend daar,
hier werkeloos, en daar terneergeslagen.
Wat, HEER, is wijs? Vergeet ons dwaze klagen.
Uw Geest pleit voor ons als een Middelaar.