Gedichten

Jezus kijkt Zijn dicipel Petrus aan,
kijk die grote reus daar bedremmeld staan.
Hij slaat zijn natte ogen snel terneer,
want hij weet natuurlijk maar al te zeer,
dat er vast en zeker, vragen komen.

De tranen branden al in zijn ogen,
heeft Hij met mij toch nog mededogen?
Jezus' liefdevolle ogen wenken,
Hij gaat Petrus Zijn vergifnis schenken.

Jezus stelt wél een vraag: "Hebt gij Mij Lief ?"
Ja, Mijn Heer en God, onmetelijk lief.
Weid dan, Mijn lammeren met zachte hand,
tot ze in Mijn Koninkrijk zijn aangeland.

De Heer die vraagt opnieuw: "Hebt gij Mij lief ?"
"Het spijt mij zo Heer, dat ik U bedroog,
't was een dood'lijke angst dat ik toen loog!
Ik heb met ál wat in mij is U lief !

Zorg daarom dan goed voor al Mijn schapen,
je mag dus als herder nooit gaan slapen.
Dan klinkt voor de dérde keer, wéér die vraag;
"Hebt gij mij echt onvoorwaardelijk lief ?"

Het ligt Petrus nu héél zwaar op de maag,
ja mijn Verlosser, Meester, God en Heer,
het is met heel mijn hart dat 'k U vereer!
Weidt gij dan nu al Mijn schapen Peter,
want door deez levensles doe jij 't beter.

Als je aan 't einde bent van 'j aardse reis,
neem Ik je op in 't Heerlijk Paradijs.