Gedichten

Gelukkig ben jij, in armoede
erfgenaam van een koninkrijk.
Iets wat je nooit kon vermoeden,
ligt zo maar binnen je bereik.

Gelukkig ook jullie die treuren,
geen kracht maar wel altijd kruis.
Een hevige pijn die blijft zeuren
je wordt kind bij de Eeuwige thuis.

Gelukkig als jij zachtmoedig bent,
met al je verdriet en je pijn.
Je krijgt een erfenis ongekend.
Nieuwe aarde mag je bezit zijn.

Gelukkig wie dorst naar gerechtigheid,
ooit zal er verzadiging komen.
Want de Rechter in eeuwigheid
is tot een uitspraak gekomen.

Gelukkig ook jij barmhartige,
niet zoekend naar eigen waarde.
De Eeuwige geeft op plaats en tijd
barmhartigheid jou hier op aarde.

Gelukkig jij zuiver van hart,
niet gebukt onder schuld en geweten.
Als twijfel je dan soms verwart,
je wordt echt niet vergeten.

Gelukkig allen die vrede stichten,
met de Geest van vrede bezeten,
die steeds het vrederijk belichten.
Kinderen van de Eeuwige mag je heten

Gelukkig jij vervolgt of verloren,
de Eeuwige is nooit van jou geweken.
Je bent gewild, geliefd, uitverkoren.
Daarom mag je van geluk spreken.