Een gedicht plaatsen?
Home

Paulus

Niemand hoeft mij te zeggen wat ik ben;
ik heb geen last van trots of eigenwaan;
er is geen enkel groot man die ik ken
in wie zijn schaduw ik zou kunnen staan.

En toch word ik gedreven door de Geest
van plaats naar plaats, van volk tot land en volk
en preek verzoening, want het is Zijn wil
dat ik zijn heil voor heidenen vertolk.

Soms kan ik niet meer. “HERE,” smeek ik dan,
“verlos mij van dit lichaam, van de pijn!
Bevrijd mij van de satan die mij slaat,
laat mij gezond en recht van lijf en leden zijn.”

Hij zwijgt als ’t graf.

“Ziet u niet dat uw werk hier onder lijdt?
Wie let op een onooglijk mens als ik?
Heer, maak mij groot en breed en maak mij sterk,
Dat ik ontzag inboezem, eerbied, schrik …

Hij zwijgt en zwijgt.

“U zelf hebt mij geroepen tot dit ambt,
“gekruisigde die uit de dood verrees,
geef mij dan gaven uit uw overvloed
En kruisig gij die angel in mijn vlees.

Hij zwijgt en zegt:
Mijn genade
is u
genoeg.

Ingezonden door Ewoud Gosker

Beoordeel dit gedicht

Er is nog niet gestemd.

Tags

© Copyright 2007 - 2024

Merknamen en domeinnamen eigendom van Internet Ventures Ltd - website via licentie in beheer door Volo Media Ltd