Een gedicht plaatsen?
Home

Soms kan je bang zijn

Soms kan je bang zijn,
zo hulpeloos bang zijn!

Dan voelt het
alsof het gras
onder je voeten
wordt weggemaaid.

Zodanig dat je wankelt
en om dreigt te vallen,
uit het veld wordt geslagen,
geknakt wordt, als riet.

Dan zoek je nabijheid
in mensen, in... God.

Of wellicht in zijn Zoon die,
ver voor jij bestond,
ook zo hulpeloos bang was.

Die ook heeft doorvoeld
hoe het gras
onder Zijn voeten
werd weggemaaid.

Die wankelend omviel,
uit het veld werd geslagen,
geknakt werd, als riet.

Ook Hij zocht nabijheid
in mensen, in... God.

Nog spreken verhalen
van die Mens die geknakt werd,
als riet geknakt werd,
maar gebroken, dat niet!

Want God hield zijn woord,
die doet opstaan en... 'leven'.

Een basisbelofte,
een stem in jouw stilte:

"Toe, wees maar niet bang, kind,
nooit laat Ik jou vallen,
nog voor je Mijn naam noemt
heb Ik jou gehoord."

Ingezonden door Wilma van Ophem-van der Meer

Beoordeel dit gedicht

Er is nog niet gestemd.

Tags

© Copyright 2007 - 2024

Merknamen en domeinnamen eigendom van Internet Ventures Ltd - website via licentie in beheer door Volo Media Ltd