Een gedicht plaatsen?
Home

Wat de toekomst brengen moge

Wat de toekomst brengen mogen,
Mij geleid niet langer des Heeren hand.
Moedig sla ik dus de ogen, naar dat goddeloze land,
Ik wil u niet meer volgen, ik had teveel vragen.
Vader, wat u en uw volgers doen,
Is denk ik niet zo goed.
Ik heb geleerd de dogma’s te verwerpen,
Want zij verstoren mijn kalme moed.

Heer, ik wilde u liefde voelen,
Maar mijn verstand begreep u niet.
Wanhopig was ik, toen ik nog geloofde,
Zeker wanneer u de ogen sloot.
En u wegen schenen mij zo duister,
Dat ik constant vroeg, Waarom?
En als ik dood zal gaan, weet ik,
Dat ik niet meer in de hemel kom.

Laat mij zelf mijn lot beslissen,
Ik mocht het niet, ik durfde het wel.
Ach, soms de twijfel dat ik een vergissing maakte,
Maar ik berouw mijn keuze niet.
Wilde niet meer als een kind laten behandelen,
Dat zonder de aangeleerde waarheid de weg niet vind.
Ik ren weg uit de beklemmende handen,
Ik was toch niets meer dan een verloren kind.

Waar de weg mij brengen moge,
Zonder een denkbeeldige hand,
Loop ik met mijn ogen open
naar het goddeloze land.


Ingezonden door Anoniem

Beoordeel dit gedicht

Er is 1 keer gestemd.

Tags

© Copyright 2007 - 2024

Merknamen en domeinnamen eigendom van Internet Ventures Ltd - website via licentie in beheer door Volo Media Ltd