Een gedicht plaatsen?
Home

Dat oude, alleraardigste woninkje...

Laat er geen twijfel over bestaan: ook wij als gezin kwamen
heel prettig aan een geschikte woning dankzij de beroemde,
wellicht beruchte "Vinex"-wijk. Wat zal ik daarom critiseren?
Nee, dan dat alleraardigste woninkje, vrijstaand, in het
centrum van ons dorp...

Een kunstenaar hield er huis, want had het al spoedig ontdekt
en het zich eigen gemaakt. Hoe vaak zou ik wel niet zijn gestopt
met mijn fiets om het opnieuw veranderde uiterlijk bewonderen
te gaan? Zelfs het lieflijke tuintje en het naambordje ontkwamen
daar niet aan!

Ik kan momenteel niet eens meer aangeven wat mij aan dit alles
zo beviel... Als ik wel of niet bij toeval opnieuw langs kwam was het
weer eens onderworpen aan een geheel andere stiel!
Voor het moment was er wég het unieke, uiterst individuele en zoiets
zie je jammer genoeg ook elders wel vaker Zo jammer steeds, de te vaak
waargenomen eenheidsworst Maar ja... dat zie je al te gauw in een te
vol gebouwd land Spijt komt pas heel veel jaren later!

Ingezonden door Dakoyria

Beoordeel dit gedicht

Er is nog niet gestemd.

Tags

© Copyright 2007 - 2025

Merknamen en domeinnamen eigendom van Internet Ventures Ltd - website via licentie in beheer door Volo Media Ltd