Gedichten

Sintemaarten, ook míj wel bekend.
Ik raakte er jarenlang mee verwend.
Het warme eten stelde ik ervoor uit;
veel kleintjes dan, een enkele guit.
Vergezeld waren ze van een óuder dan
snel, gezien het tijdstip en het brándende
lichtje wel van hun lampion.
Die lantaarn dan waarvoor men nú LED-
lampjes verzon!
De liedjes kende ik zélf heel wel.
Maar soms -ondeugend- bedacht men
ter plekke een variant als een spel.....
Dát was dan lachen erom en zij gingen
als de wiedeweerga en niet dóm verder
om nog meer lekkers te vergaren.
Dat was dan meer dan genoeg voor járen!
Helaas zie ik de kinders niet meer;
opgegroeid denk ik en ik hoop wéér dat
ik wat nieuwelingen begroeten mag,
die ik voorheen dan nog niet zo zag.