Gedichten

Opeens hoor ik het bericht over Seth Gaaikema.
Zomaar ineens is hij niet meer daar.
Vandaag dan in een ziekenhuis dus overleden.
Ikzelf kreeg associaties van heel lang geleden.
1969 Was het, ik lag zélf in het ziekenhuis.
Het was Oudejaarsavond en ik mocht niet naar
huis.
Seth zou op de t.v. een eigen show gaan geven.
Wonder boven wonder mocht ik die méébeleven!
Ik werd in de recreatiezaal gezet. Ik moest blijven
in het ziekenhuisbed.
Dat was mijn eerste kennismaking met hem dan.
Ik lachte om hem, bleef lánger op dan naar plan.
Ook láter hem nog wel gezien, veelal op de t.v.
sindsdien. Zo'n onnavolgbaar taaltalent uit een
bepaalde tijd. Ik spreek uit dit memoriam met
heel veel spijt.
Dankje hartelijk Seth voor wat je me toen bood.
Ik was heel eenzaam en geïsoleerd, maar genóót!