Gedichten

Wát mijn ouders ook maar te berde brachten,
ik kon domweg niet wachten hen te overtuigen
van het tegendeel: Sint en Piet bestonden níet.
Het was een vette leugen teveel!
Ik kwam aanzetten met een best doorslaggevend
verhaal: Piet verbrandde helemaal bij het gooien
van de pakjes in de schoorsteen. De kachel brandde
immers heel gemeen.....
Dát was dus het einde van een kinderdroom.
Ik was 6 of 7, niet zo heel ongewoon dat dan de
ratio het won van de fantasie.
Bij mij daarmee nog áánkomen hoefde men niet.
Hoe het daarna verder liep, weet ik echt niet meer.
Het jaar eróp zong ik weer uitgebreid, maar het
deed geen zeer.
Het was en bleef een heel leuk spel en eraan mee-
doen? Écht dus wél!
Gelukkig dus niet getraumatiseerd; ik vond het
feest heel niet verkeerd.
De jaren eróp heerlijk nog gevierd en ondanks
ongeloof nooit echt versjtierd!