Gedichten

De dans der doden ontsprongen

Een broederij bij ochtendgloren
daar werd hij geboren.
Hij keek om zich heen
en was zeker niet alleen.
Het zachte licht door open luiken
bescheen de 175.000 ééndagskuiken(s).
Dat zijn veel broertjes en zusjes.
Echter in deze kraamkamer geen ouders aanwezig
voor lieve woordjes of zachte kusjes.
Er zijn wel grote mensen
die selecteren op basis van consumenten wensen.
Ben je een zij,
Dan ben je geschikt voor de productie van een ei.
En veel van de zijtjes krijgen ook veel te eten,
want dan passen ze beter in de menselijke voedselketen.
Een kipfiletje hier ,
gebraden kipje daar.
Het interesseert de consument geen zier,
als het onze maag maar vult en kees is klaar.
Consumeren is ons devies
En vooral meer , want minder voelt toch als verlies

Ons ééndagskuiken is een hij
en vraag zich af;
Wat gebeurt er nu met mij ?
Het zal u verrassen,
van de 175.00 duizend op deze broederij geboren in het ochtendgloren,
gaan 80.000 haantjes in de hakselaar of er wordt gekozen voor vergassen.

Onze ‘hij’
geboren in het ochtendgloren.
keek om zich heen en werd niet blij,
maar ook niet gek.
Bij het vergassen sloot hij slim zijn bek.
Toch in een lijkenzak gestopt
en niemand had door dat ze door ‘onze hij’ waren gefopt.
Als voer voor uilen kwam hij terecht in een vogelasiel.
Daar werd hij ontdekt en wilde ze hem de nek omdraaien,
maar onze uilenvrouw die stond er bij
en riep; ‘Hij’ heeft het niet voor niets overleefd, hij is van mij!!!!

Bij het ochtendgloren
Had ons haantje het gevoel dat hij was herboren.
Hij keek om zich heen
en was zeker niet alleen.
in het zachte licht door open luiken
zag het eendagskuiken
2 lieve honden
en het lieve mens dat hem had gevonden.

Coste. Aalst 2019.