Gedichten

In een vorige woning was de familie Muis
op bezoek. Hoeveel dat er precies waren?
De tel was al lang zoek...
Ik zat lekker bij de open haard, vond zo'n
diertje de stek óók wel wat waard.
Hij scheerde rakelings -heel brutaal- langs
een bakje chips. Voor hém een avondmaal!
Hij durfde er per saldo toch niet aan te gaan
knagen, voelde wel dat míj dat niet ging
behagen...
Voor ik van de verbazing bekomen was,
verdween hij alweer heel erg ras.
Later hoorden we de hele familie op zolder
lopen en daar we dat niet met verdere schade
wilden bekopen, maar de Gemeente opgebeld.
Die kwam toen terstond aangesneld met een
voor muizen mild-dodelijk smulmiddel.
En niet van die akelige muizenvallen waarvan
je moet rillen als zo'n beestje dan doordingend
gaat gillen. Dát beviel míjn mensen geen van
allen.
Redelijk zachtaardig is het "probleem" toen
opgelost, maar eerlijk gezegd vond ik de muisjes
zo leuk uitgedost
met hun schattige snorharen; de oogjes die je zo
frank en vrij aanstaren...
Gelukkig heb ik toen wél mijn verstand gebruikt,
anders had deze muizenfamilie ons tamelijk
gefnuikt!