Gedichten

In een vorig gedicht
heb ik er al uitgelicht
wat mij zo boeide aan een B.B.C.-documentaire
over pinguïns, vergezeld van een pinguinrobot.
Die laatste kreeg je niet kapot,
nóch in energie, nóch in levensduur.
Voor roofvogels vast wel wat zuur.
Die stalen zelfs zijn (nep-)ei op hun vlucht,
daar zo heel hoog in de lucht.
De camera in het nep-ei legde alles vast;
voor de rovers denk ik wel een grote last.

Wat mij deze keer bezig hield:
de pinguins kennen óók verdriet!
Een roofvogel ging er vandoor met een kleintje.
Een "vriendin" troostte heel fijntjes.....
Ik was stomverbaasd, wist niet wat ik zag.
Voor de mamma-pinguin was het een hard gelag.

Ook schuilen ze bij storm en hevige kou bij elkaar
en trotseren zo beter menig gevaar.
Ik kan over deze serie voorlopig niet uit!,
ben héél erg benieuwd naar deel 3, tot besluit.

Anna Veenstra.