Een gedicht plaatsen?
Home

Het cannabis mannetje

Aan het einde van mijn sponde,
met kaal hoofd zonder baard
dus geen kabouter,
leek het alsof hij iets bedoelde
toen hij vriendelijk zwaaide.

Wanneer ik teruggroette,
verdween hij om elders te verschijnen,
in de kast, op het bureau, de lamp,
achter een tas en tussen vuile was.

We lachten ons te barsten
in het licht van de lantaarn
en later bij het volledig helder
ontwaken met droge mond
en zuivere gedachten,
besloot ik dat hij leuker was
dan alle katers bij elkaar.

Beoordeel dit gedicht

Er is 8 keer gestemd.

Tags

© Copyright 2007 - 2024

Merknamen en domeinnamen eigendom van Internet Ventures Ltd - website via licentie in beheer door Volo Media Ltd