Gedichten

Ik mis je aanwezigheid,
Ik mis je vertrouwde stem.
De tranen stromen over me gezicht,
En ik vind geen rem.

Onze herrinneringen zijn te mooi,
Om allemaal te vergeten.
Het zijn dingen die anderen niet snappen,
Ons geluk, niet te meten.

Maar toen werd je ziek,
Ik hoorde het en stortte in.
Het ging traag en sloom,
Het deed pijn, bij jou binnenin.

Ik verloor je in die ziekte,
Het sleurde je mee in vreselijke pijn.
Het bracht je naar een plek koud en wit,
Die plek was zeker niet fijn.

Ik mis je nog steeds,
Ook al is het niet meer zo erg als eerst.
Maar het is nu even de emotie,
Die compleet over mij heerst.