Een gedicht plaatsen?
Home

Mijn moeder, een prachtig mens uit duizenden!

Mijn moeder, een prachtig mens uit duizenden!
Mijn moeder, een prachtig mens uit duizenden!
Langzaam laat zij haar kinderen los,
Ze heeft er teveel moeite mee en ik kan alleen kijken.
Ik word groot, maar mama's leven word 1 grote chaos.

Mijn moeder, een prachtig mens uit duizenden!
Zij gaat door het vuur voor haar familie en haar gezin.
Vroeger samen aan de ontbijttafel als ik naar school moest.
Vroeger samen ruzien over een koekje, samen woest.
Het is niet enkel mijn moeder, het is tevens mijn beste vriendin!

Mijn moeder, een prachtig mens uit duizenden!
Wat het is het moeilijk om te zien hoeveel verdriet ze heeft.
Ze wil niet dat wij het zien, maar ik voel het aan.
Ze kan het niet aanzien dat wij groeien,
Dat wij groter worden, ze wil niet dat wij gaan!

Mijn moeder, een prachtig mens uit duizenden!
Alles wat ze wil, is dat wij gelukkig zijn.
En dat word ik met z'n perfect verleden!
Ik hou van haar, zij houd van mij, twee handen op 1 buik.
Dit blijft vooraltijd, dit vergaat niet, dit is niet voor even.

Ingezonden door Martijn

Beoordeel dit gedicht

Er is 10 keer gestemd.

Tags

© Copyright 2007 - 2024

Merknamen en domeinnamen eigendom van Internet Ventures Ltd - website via licentie in beheer door Volo Media Ltd