Gedichten

Menige plagerij viel mij vaak ten deel
Waarover dan wel? Ach, het zijn er zóveel...
Opa, die mijn eigenlijke opa niet was
vervulde zijn oparol met verve, zo te hooi
en te gras...

En tróts dat hij op 'zijn' kleinkinderen was!
Ikzelf speelde graag in het groene gras;
Madeliefjes plukkend tot een kleine krans
Ik kreeg daarvoor echt volop de kans,
in een tuin wel wat klein, maar och, zo fijn.

Geregeld kreeg ik geldstukken toegestopt;
heel snel in een zak wel gepropt
Het ging nét buiten de spiedende blik van
ouders om want daarmee niet zo blij
Maar ik? Zomaar geregeld dan voor míj...

Kammen deed ik opa's heel erg dunne haar;
hij verdroeg het zonder morren allemaal maar
Wat een fíjne man die zich zomaar tot een
opafiguur liet bestemmen, dan!

Dakoyria, 2016.