Gedichten

Ach ja, die moeilijke pa van mij.
Geláchen hebben toch ook wíj.
Hij was nogal handig met techniek;
deed daarin dingen, tamelijk uniek.
Zo fabriceerde hij zélf een draaitafel,
aangedreven door een fietsdynamo; een
platenspeler en klonk opeens muziek.
Er was zo'n zwarte, bakkelieten plaat
die dan op de draaitafel gaat...
De muziek, veelal uit de oorlogs-
tijd, die dan toch écht niet slijt.
Ik ben zó dolblij met deze herinneringen;
ik kan er wel om zingen!
Wat hém betreft was ik een kind
gebleven. Met mijn zelfstandigheid kon hij
niet leven...
Het is heel erg spijtig dat het zó heeft moeten
bestaan, maar ik moet met mijn leven wél
gewoon verder gaan.

Anna Veenstra.