Genóten heb ik van je lieve gezicht
Zo vrolijk wel, jij toen zo kleine wicht
Wanneer de omslag is gekomen?
Exact staat me dat niet meer voor
de geest. Wél dat het vroeg vaak al
hommeles is geweest!
Je dreef van me áf, stroomde er weg
Wat ik ook deed of zei, ik had steeds
leek het, die pech
Hoe het dan vérder verliep? Ik heb
er geen woorden voor, zelfs geen
kreet dat ik Ãnnerlijk zo om je riep...
Nu heb ik alleen nog maar het trieste
besef dat ik je allengs meer en meer
verloor.
Dakoyria, 2016.
© Copyright 2007 - 2024
Merknamen en domeinnamen eigendom van Internet Ventures Ltd - website via licentie in beheer door Volo Media Ltd