Gedichten

Ons kindje,zo klein en zo teer,
duikelde al vroeg heen en weer.
Ze zou nog 10 weekjes moeten wachten, die guit.
Daar trok zij zich niks van aan,ze wilde eruit.

Ons kleine vechtersbaasje van 30 weken,
nou,die zit dus al vol streken.
Want iedereen de stuipen op 't lijf jagen, dat deed ze al gauw.
Maar haar ouders zijn nu al zo trots als 'n pauw.

En dat we haar toch thuis hebben gekregen,
opdat we haar zelf kunnen 'verplegen',
dat overtrof onze mooiste dromen.
Maar ze is nu dan toch thuisgekomen.

23 november blijft haar geboorte dag
en 14 januari,is de dag dat ze naar huis toe mag.
Kom en bekijk dit kleine wonder,
want ze is en blijft voor ons toch zeer bijzonder.