Gedichten

HET LICHT VAN KERSTMIS


Lichtend en flitsend zoekt een eenzame
zonnestraal hotsend en botsend haar weg
door de laag hangende mistige wolken.

De gouden kleur tekent op haar pad
magische figuren van licht en donkerte,
die het hemelruim bevolken.

Zij tovert groene, gele en roze orbs
op het witte netvlies van mijn ogen, waar
nu twinkelende tekens van liefde kolken.

Na het vallen van de stilte in de nacht
blijft ze zachtjes glanzen en fonkelen in
een lichtend aureool van gaswolken.

Zoekend op die blauwe planeet naar
die ene liefdevolle plek, waar engelen
mooie liedjes van vreugde vertolken.

Haar hemelse schitterende licht,
als een komeet op een kind gericht,
dat vrede en liefde brengt onder de volken.

Hugo Lorent
16.12.2020