Een gedicht plaatsen?
Home

een alleenstaande stoel

Een alleenstaande stoel, in die grote ruimte.
Die schreeuwde om aandacht.
Niemand kon hem horen.
Enkel kinderen stapten ernaar toe en gaven hem kusjes en knuffeltjes.
Want de grote mensen zien de kleine dingen niet.

Ingezonden door Julie Ziegler

Beoordeel dit gedicht

Er is 2 keer gestemd.

Tags

© Copyright 2007 - 2024

Merknamen en domeinnamen eigendom van Internet Ventures Ltd - website via licentie in beheer door Volo Media Ltd