Gedichten

In vroegere tijden heb ik veel in een speeltuin
gespeeld. Het was midden in de wijk waar ik
woonde. Ik heb me er echt nooit verveeld!
Lid worden moest je wel worden ervan;
je trof er de buurtkinderen, heerlijk
schommelend dan.

Ook een grote zandbak trok er mijn aandacht
wel: ik was verdiept in het taartbakkenspel.
Misschien klinkt dit alles wat oubollig nog;
het was er een belangrijk deel van mijn jeugd
tóch!
Daar er niet veel meer was hoefde je niet om
lidmaatschap te zéuren; zovele kinderen altijd
en hoefde men met speelgelegenheid niet te
leuren...
Ik was nog zó klein, het betreft een vage
herinnering. Dat ik het reuzefijn vond, zéker
een ding.